Tucholski Park Krajobrazowy

Dziś jest: Piątek, 29 marca 2024, Imieniny: Marka, Zenona
Promocje i ogłoszenia »

Parki krajobrazowe

2009-01-15

Tucholski Park Krajobrazowy

Tucholski Park Krajobrazowy został powołany na podstawie uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy w 1985 roku. Obejmuje swymi granicami południowo -wschodnią część zwartego kompleksu Borów Tucholskich o powierzchni 36.983 ha, a otulina 15.946 ha.


Województwo Kujawsko-Pomorskie:

Gmina
Powierzchnia Parku w ha
Powierzchnia otuliny w ha
Razem ha
Tuchola
12.690
3.081
15.771
Śliwice
4.780
2.120
6.900
Cekcyn
7.310
4.058
11.368
Lubiewo
230
1.960
2.190
Gostycyn
650
840
1.490
OGÓŁEM
25.660
12.059
37.719


Województwo Pomorskie:

Gmina/CENTER>
Powierzchnia Parku w ha
Powierzchnia otuliny w ha
Razem ha
Chojnice
733
557
1.290
Czersk
10.590
3.330
13.920
OGÓŁEM
11.323
3.887
15.210


Teren, na którym jest położony Tucholski Park Krajobrazowy został ukształtowany przez lodowiec skandynawski. Urozmaiceniem tego młodoglacjalnego krajobrazu są tu liczne rozcięcia erozyjne w postaci dolin i rynien, którymi płyną pośród malowniczego Jezioro Śpierewnikkrajobrazu rzeki i strumienie. Główny szlak wodny Parku stanowi rzeka Brda płynąca miejscami głęboką doliną otoczoną Rzeka Brdastarodrzewem lasów liściastych. Na szczególną uwagę zasługuje jej odcinek w miejscowości Świt, gdzie skupienie głazów narzutowych i strome brzegi doliny nadaje rzece charakter górski, a flisacy spławiający tędy drewno nazwali je „Piekłem”. Kolejnym typowym i malowniczym elementem krajobrazu Parku są jeziora wytopiskowe o nieregularnym zarysie linii brzegowej oraz nieliczne jeziora rynnowe z unikalną florą i fauną. Spotkać też tu można niewielkie jeziorka śródleśne, tzw. „oczka” i „kociołki” naturalnie zarastające specyficzną roślinnością torfowiskową. Zadziwiającą ozdobą tych jeziorek są pływające wyspy utworzone przez oderwane pło mszarne.Zielona Łąka Ponad 86% powierzchni Parku stanowią lasy, w których gatunkiem panującym jest sosna. Zwarty kompleks borów sosnowych o dużej powierzchni oraz brak ośrodków przemysłowych wpływa na wytworzenie specyficznego klimatu o właściwościach leczniczych.

Najcenniejsze powierzchnie i obiekty przyrodnicze wyłączono z działalności gospodarczej i objęto rożnymi formami ochrony. Na terenie Tucholskiego Parku Krajobrazowego istnieje osiem prawnie uznanych rezerwatów przyrody. Są to:
  • „Ustronie” - utworzony w 1958 roku dla ochrony fragmentu lasu mieszanego o charakterze naturalnym z okazami jarzębu brekinii.
  • „Bagno Grzybna” - utworzony w 1982 roku dla ochrony śródleśnego torfowiska z charakterystyczną roślinnością torfowisk wysokich i przejściowych.
  • „Jezioro Zdręczno” - utworzony w 1982 roku dla ochrony jeziora eutroficznego z wodnymi i szuwarowymi zespołami roślinnymi oraz torfowiska z roślinami chronionymi i reliktowymi.
  • „Cisy nad Czerską Strugą” - utworzony w 1982 roku dla zachowania stanowiska cisa pospolitego.
  • "Jeziorka Kozie” - utworzony w 1984 roku dla ochrony zarastających jezior z typowo wykształconym zespołem roślinności torfowiska wysokiego.
  • „Źródła Rzeki Stążki” - utworzony w 1993 roku dla ochrony fragmentu doliny rzeki Stążki wraz z jej źródłami o wyjątkowych walorach widokowych.
  • „Dolina Rzeki Brdy” - utworzony w 1994 roku dla ochrony doliny rzeki Brdy o wyjątkowych walorach przyrodniczo-krajobrazowych.
  • "Bagna nad Stążką" - utworzony w 1999 roku dla ochrony torfowisk z typowo wykształconymi zespołami roślinnymi, unikalną florą gatunków reliktowych, chronionych, rzadkich wraz z lasami położonymi w rozlewiskach Stążki.


Poza tym na terenie Parku i otuliny istnieje ponad 160 użytków ekologicznych a ochroną objęto również 288 drzew, 6 grup głazów narzutowych, 5 stanowisk roślinnych oraz 1 stanowisko ptaków jako pomniki przyrody.

ŚWIAT ROŚLIN

Obszar Tucholskiego Parku Krajobrazowego, tak jak całych Borów Tucholskich obejmujący w większości jałowe piaski, cechuje się specyficzną florą naczyniową złożoną z wielu rzadkich gatunków. Na tle innych flor Niżu Polskiego przedstawia wyjątkowe wartości, ze względu na występowanie roślin, które w bardziej zagospodarowanych i uprzemysłowionych obszarach już wyginęły lub nigdy nie miały dobrych warunków rozwoju.

Na czerwonej liście roślin naczyniowych zagrożonych w Polsce znajduje się około 100 gatunków z obszaru Parku. Z gatunków podlegających ochronie prawnej, stwierdzono na terenie Parku 43 gatunki podlegające ochronie całkowitej i 16 częściowej. Licznie reprezentowana jest tu grupa reliktów glacjalnych (polodowcowych) :
  • trzcinnik prosty,
  • bagno zwyczajne,
  • bażyna czarna,
  • brzoza niska,
  • żurawina drobnolistkowa,
  • fiołek torfowy,
  • gwiazdnica grubolistna,
  • brzoza niska
Z reliktów postglacjalnych na szczególną uwagę zasługuje występowanie na terenie Tucholskiego Parku Krajobrazowego interesujących i rzadko spotykanych storczyków: wyblina jednolistnego, wątlika błotnego oraz grzybieni północnych.

Do interesujących gatunków o charakterze atlantyckim spotykanych na terenie Parku należy kłoć wiechowata oraz najrzadsza z naszych rosiczek - rosiczka pośrednia oraz przygiełka brunatna. Natomiast liczba stanowisk tzw. Gatunków stepowych jest stosunkowo mała. Spotyka się je najczęściej na zboczach zwłaszcza Brdy. Do tej grupy należy dzwonek syberyjski, ostrołódka kosmata i wężymord stepowy.

Z dużym udziałem gatunków północnych kontrastuje w Tucholskim Parku Krajobrazowym niewielka liczba roślin południowych, w szerokim znaczeniu przyśródziemnomorskich. Najważniejszym przedstawicielem tej grupy jest jarząb brekinia spotykany na dwu stanowiskach nad Brdą w uroczysku „Piekło” i w rezerwacie „Ustronie”.

Kolejną grupą roślin mających na niżu charakter reliktowy stanowią gatunki górskie, a wśród nich cis pospolity, którego największe skupienie w Polsce znajduje się w rezerwacie cisów w Wierzchlesie, a dość liczne stanowisko w rezerwacie „Cisy nad Czerską Strugą”.

Obecność reliktów (tzw. gatunków przetrwałych z minionych okresów klimatycznych) na danym terenie świadczy o wysokim stopniu naturalności szaty roślinnej Tucholskiego Parku Krajobrazowego i jednocześnie w dobitny sposób podnosi przyrodniczą rangę tego obszaru.

Wyjątkowo bogata jest flora porostów. Na terenie Parku występuje około 300 gatunków porostów. Obok wielu pospolitych i rozpowszechnionych, są także gatunki prawnie chronione, zagrożone - umieszczone na krajowej „Czerwonej Liście Porostów”, rzadkie w skali kraju i regionu.

Obszar Tucholskiego Parku Krajobrazowego jest w znacznej mierze zalesiony. Szata roślinna mimo pozornej monotonności zachowuje prawie wszystkie zbiorowiska leśne występujące na Niżu Środkowoeuropejskim. Zdecydowanie przeważają tu co prawda bory sosnowe, zróżnicowane na wiele zespołów i wariantów ekologicznych, to jednak zachowały się tu również lasy liściaste :
  • grądy,
  • dąbrowy,
  • łęgi
  • olsy.


ŚWIAT ZWIERZĄT

Zróżnicowanie siedlisk Tucholskiego Parku Krajobrazowego - od żyznych lasów łęgowych do ubogich, kserotermicznych stoków rynien jeziornych i rzecznych sprawia, że różnorodność występujących tutaj gatunków zwierząt jest znaczna.

Jedynym przedstawicielem Agnatha występującym na terenie Parku jest minog strumieniowy. Obecność tego gatunku, znajdującego się na liście Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt stwierdzono w Brdzie w okolicy Rudzkiego Mostu.

Zbiorniki wodne TPK zasiedlają pospolite krajowe ryby. Ich liczebność, skład gatunkowy zależy od wielkości i od typu troficznego (żyzności) zbiornika. Skład gatunkowy ryb istotnie wzbogacają gatunki związane z rzekami i strumieniami. Szczególne miejsce zajmują łososiowate - troć , pstrąg potokowy, lipień oraz pochodzący z hodowli pstrąg tęczowy.

Wyniki inwentaryzacji płazów i gadów potwierdziły występowanie wszystkich gatunków charakterystycznych dla niżu Polski. Liczebność płazów w ostatnim dwudziestoleciu gwałtownie spadła, takie gatunki jak : kumak nizinny, grzebiuszka ziemna, rzekotka drzewna, ropucha paskówka i śmieszka zagrożone są wyginięciem. Najliczniejszą grupę kręgowców w Parku stanowią ptaki. Stwierdzono lęgi 134 gatunków i regularne pojawianie się na przelotach ponad 20. Do najcenniejszych, spośród których kilka umieszczonych zostało w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt należą: bocian czarny, bąk, bielik, puchacz, żuraw, kropiatka i derkacz. Gatunkami ptaków wodnych lęgnących się na wszystkich jeziorach Parku są: łyska, perkoz dwuczuby, krzyżówka. Drugą grupę tworzą łabędź niemy, czernica i błotniak stawowy, których obecność stwierdza się na większości jezior. Z kolei trzecią grupę gatunków, których występowanie ogranicza się do kilku zbiorników składają się: perkozek, krakwa, cyranka, płaskonos. Pas trzcin i szuwarów jezior Parku zasiedla typowy dla tego środowiska błotniak stawowy i pospolite gatunki drobnych wróblowatych. Poza tymi gatunkami spotkać tu można:\
  • czaple siwe,
  • świstuny,
  • głowienki,
  • łabędzie krzykliwe i czarnodziobe,v gęsi gęgawy białoczelne
  • mewy
Dolina Brdy wraz z położonymi w najbliższym sąsiedztwie jeziorem Szpitalnym i mniejszymi zbiornikami bez nazwy w okolicy Rudzkiego Mostu, Kiełpińskiego Mostu i Nowego Młyna to biotop występowania gągoła i tracza nurogęsia.

Dolina Brdy jest również ważnym w skali kraju obszarem lęgowym zimorodka. Nie mniej ważną rolę pełni dolina Brdy w okresie zimowym. Niezamarzające odcinki rzeki są bazą żerową dla stad kaczek, łysek, traczy i łabędzi oraz towarzyszącym im ptakom drapieżnym, zwłaszcza bielikom. Natomiast najbardziej różnorodną i najliczniejszą grupą ptaków są gatunki leśne:
  • zięba,
  • trznadel,
  • świergotek drzewny,
  • pierwiosnek,
  • rudzik,
  • sójka,
  • pokrzewki,
  • świstunka,
  • drozd,
  • kos,
  • muchołówka,
  • dzięcioły,
  • puszczyk,
  • szpak,
  • sikory,
  • pleszka,
  • krętogłów,
  • kraska,
  • skowronek borowy,
  • lelek,
  • myszołów,
  • trzmielojad,
  • kruk,
  • wrona siwa,
  • jastrząb,
  • kobuz,
  • krogulec,
  • pustułka,
  • sowy
Inne gatunki ptaków drapieżnych - kanię czarną, orlika krzykliwego, bielika, rybołowa, drzemlika, można spotkać podczas przelotu wiosennego i jesiennego. Typowym gościem zimowym na terenie Parku jest myszołów włochaty.

Na obszarze Parku stwierdzono występowanie 49 gatunków ssaków. Z rzędu owadożernych stwierdzono 5 gatunków: jeża wschodniego, kreta, ryjówki oraz rzęsorki. Bogatą w gatunki grupę stanowią nietoperze - stwierdzono występowanie 10 gatunków.

Najliczniejszym w gatunki rzędem ssaków są gryzonie - 16 gatunków. Poza tym spotkać tu można m.in.:
  • lisa,
  • borsuka,
  • jenota,
  • kunę leśną i domową,
  • tchórza,
  • gronostaja,
  • łasice łaskę,
  • wydrę,
  • bobra,
  • dziki,
  • sarny,
  • jelenie
  • rzadziej łosie



Source: http://www.tuchpark.tuchola.pl/




» Odpowiedz

Opinie i komentarze (0)

fotoreportaze
Jeśli szukasz kredyt lub pożyczki na swój wymarzony i wgzotyczny wyjazd skorzystaj z oferty naszych partnerów finansowych, serwisów 7kredyt.pl oraz Internetowego Domu Kredytowego KredytHouse.pl

Sonda

Gdzie w tym roku spędzisz urlop?

W kraju, nad morzem

W kraju, nad jeziorem

W kraju, w górach

Za granicą

Najnowsze firmy w bazie

Tanie Bilety Lotnicze

Centrum Rezerwacji Lotów - tanie loty do większości lotnisk na świecie. Ponad 1000...

Bieszczady - noclegi pokoje...

Portal o Bieszczadach dla miłośników tych pięknych gór oraz dla tych co dopiero...

Newsletter

Jeżeli chcesz być informowany o nowościach w serwisie 7travel.pl, dodaj swój e-mail:

Portal 7travel.pl: Komunikaty | Reklama w serwisie | Zostań redaktorem | Współpraca z portalem 7travel.pl | Napisz do nas

Fora 7travel.pl: Hotele | Austria | Chorwacja | Grecja | Hiszpania | Turcja | Egipt | Maroko | Suwalszczyzna

© Copyright by 7travel.pl, 2009-2014